Bloki AutoCAD umożliwiają zapisywanie powtarzających się elementów właśnie jako bloki, co może znacznie uprościć i przyspieszyć wykonywanie rysunków. Tworzenie rysunków składających się z bloków przypomina budowanie domków z klocków, klocki jednakże mają ustalone wymiary, zaś bloki przyjmują konkretny wymiar podczas procesu ich wstawiania. Blok to obiekt złożony z powiązanych ze sobą elementów składowych. Każdy blok ma unikatową nazwę, która go wyróżnia spośród innych bloków. Mimo że składa się z wielu elementów, traktowany jest jako jeden obiekt — polecenia edycyjne dotyczą go w całości. Przykładowo, w celu usunięcia bloku z rysunku za pomocą polecenia WYMAŻ wystarczy wskazać jakikolwiek element wchodzący w jego skład, a usunięty zostanie cały blok. Blok może składać się z dowolnych obiektów (w jego skład mogą wchodzić również inne bloki). Raz zdefiniowany blok można później wstawiać w różne miejsca rysunku, przy różnych współczynnikach skali i kątach obrotu — gwarantują one zmianę jego wielkości oraz dowolną orientację.

Bloki służą do tworzenia bibliotek najczęściej używanych elementów i symboli standardowych, takich jak np. części maszyn, elementy architektoniczne, symbole elektryczne itd. Zastosowanie bloków ułatwia tworzenie rysunku i zmniejsza rozmiar pliku. Blok może być zdefiniowany w obrębie jednego rysunku (zapisywany jest on na dysku w tym samym pliku co rysunek i nie jest dostępny bezpośrednio w innych rysunkach. Blok może również zostać zapisany na dysku osobno — jest wtedy blokiem dyskowym. Bloki tworzymy za pomocą polecenia BLOK, a wstawiamy za pomocą polecenia WSTAW. Szczególną rolę przy budowaniu bibliotek pełnią tzw. bloki jednostkowe. Są to bloki zdefiniowane w sześcianie (lub kwadracie) jednostkowym 1x1x1(1x1). Jeśli blok został zdefiniowany w sześcianie (kwadracie) jednostkowym, przy wstawianiu bloku współczynniki skali będą takie same jak wymiary bloku. Począwszy od wersji 2006 AutoCAD umożliwia również tworzenie bloków dynamicznych.

Bloki definiujemy i wstawiamy w następujący sposób:

• Rysujemy elementy, które mają go tworzyć. Elementy bloku najlepiej rysować w kwadracie o boku 1. Dzięki temu podczas wstawiania bloku współczynniki jego skali będą takie same jak wymiary bloku. Wielu użytkowników woli rysować bloki w wymiarach, w jakich mają one zostać później wstawione, i tworzyć typoszeregi dla wybranych skal projektowych.
• Wywołujemy polecenie BLOK, aby utworzyć blok. Wybieramy dla niego nazwę. Po określeniu nazwy wybieramy punkt wstawienia oraz wskazujemy obiekty mające wchodzić w jego skład. Punkt wstawienia to punkt, którego położenie określimy na ekranie podczas wstawiania bloku.
• Wstawiamy blok za pomocą polecenia WSTAW (z różnymi współczynnikami skali, kątami obrotu itd.).

Definiowanie bloku — BLOK

Blok definiujemy za pomocą polecenia BLOK. Obiekty, które mają go tworzyć, muszą znaleźć się na rysunku przed rozpoczęciem definiowania bloku.

• [Narzędzia główne] -> [Blok] -> [Utwórz] -> B
• [Wstaw] -> [Definicja bloku] -> [Utwórz Blok]

Na ekranie wyświetlone zostanie okno dialogowe umożliwiające zdefiniowanie bloku.

• Nazwa: – nazwa definiowanego bloku.
• Punkt bazowy – punkt wstawienia bloku. Wpisz współrzędne jego wstawienia lub kliknij przycisk i wskaż punkt wstawienia bloku na ekranie „Określ bazowy punkt wstawienia:”. Aby zachować dokładność rysunku, zalecane jest wykorzystanie punktu charakterystycznego.
• Określ na ekranie – po zamknięciu okna dialogowego zostanie wyświetlona prośba o podanie punktu bazowego.
• Wskaż punkt – przycisk umożliwiający wskazanie punktu wstawienia bloku na ekranie. Podczas wskazywania punktu wstawienia okno dialogowe tymczasowo znika z ekranu.
• X:,Y:,Z: – współrzędne X, Y i Z punktu wstawienia bloku.

Obiekty – obiekty mające tworzyć blok:

• Wybierz obiekty – przycisk umożliwiający wybór obiektów mających tworzyć blok. Podczas wybierania obiektów okno dialogowe tymczasowo znika z ekranu,
• Szybki wybór – przycisk umożliwiający szybkie wybieranie obiektów SWYBIERZ,
• Zapamiętaj – zachowanie obiektów po utworzeniu bloku. Jeżeli przełącznik ten jest włączony, obiekty, z których utworzono blok, nie zostaną usunięte z rysunku,
• Przekształć na blok – zmiana obiektów na blok. Jeżeli przełącznik ten zostanie włączony, obiekty, z których utworzono blok, zostaną usunięte, a w ich miejscu pojawi się blok,
• Usuń – usuwanie obiektów po utworzeniu bloku. Jeżeli przełącznik ten zostanie włączony, obiekty, z których utworzono blok, zostaną usunięte z rysunku.

Zachowanie – umożliwia zdefiniowanie zachowania bloku:

• Opisowy – blok będzie opisowy.
• Uzgodnij orientację bloku z arkuszem – orientacja odniesienia do bloku będzie odpowiadała orientacji układu. Opcja aktywna wyłącznie dla bloków, które nie są opisowe,
• Skaluj proporcjonalnie – włączenie przełącznika wymusza proporcjonalne skalowanie bloku podczas jego wstawiania,
• Pozwól rozbić – włączenie przełącznika umożliwia rozbijanie wstawionych bloków.

Ustawienia – ustawienia bloku:

• Jednostki bloku – jednostki wstawiania bloku,
• Hiperłącze... – kliknięcie tego przełącznika umożliwia dołączenie hiperłącza do bloku.
• Opis – opis bloku. Jest on wyświetlany podczas przeglądania bloku za pomocą centrum danych projektowych. W opisie tym można umieścić słowa kluczowe (w celu łatwiejszej lokalizacji bloku dokonywanej za pomocą wyszukiwarki centrum danych projektowych).
• Otwórz w edytorze bloku – włączenie przełącznika spowoduje otwarcie edytora bloków, który umożliwia tworzenie i modyfikację bloków dynamicznych.

• Blok jest zapisywany w rysunku, w którym został utworzony. Aby go wstawić do innego rysunku, zapisz blok na dysku za pomocą polecenia PISZBLOK lub skorzystaj z centrum danych projektowych.
• Do bloków można dołączać atrybuty będące dodatkowymi informacjami, np. numery katalogowe itp. Jest to bardzo pożyteczna opcja, która została szczegółowo opisana w rozdziale pod tytułem Atrybuty.
• Nazwę bloku można zmienić za pomocą polecenia NNAZWA.
• Bloki mogą składać się z bloków, które również mogą składać się z bloków itd. Zjawisko to nazywane jest zagnieżdżeniem bloków.
• Zastosowanie bloków zmniejsza rozmiar rysunku. W rysunku zdefiniowany jest tylko blok wzorcowy, natomiast poszczególne wstawienia bloku zapisywane są jako odnośniki do tego wzorca. Dzięki temu definicja bloku jest zapisana w rysunku tylko raz, niezależnie od tego, ile razy dany blok został użyty.
• Punkt wstawienia bloku jest punktem charakterystycznym o nazwie Baza.
• Jeżeli elementy bloku zostały narysowane na warstwie 0, po wstawieniu bloku przejmą one właściwości od warstwy, na której blok zostanie umieszczony. Więcej informacji na temat właściwości bloków znajdziesz w dalszej części rozdziału.

Wstawianie bloków — WSTAW

Zdefiniowany blok można wstawić do rysunku za pomocą polecenia WSTAW. Wstawić można blok zdefiniowany w obrębie bieżącego rysunku lub plik rysunkowy z dysku. Podczas wstawiania określamy punkt wstawienia, współczynnik skali oraz kąt obrotu.

• [Narzędzia główne] -> [Blok] -> [Wstaw] 
• [Wstaw] -> [Blok] -> [Wstaw]

• Nazwa: – nazwa wstawianego bloku. Można ją wybrać z listy rozwijanej lub wpisać z klawiatury.
• Przeglądaj... – po naciśnięciu tego przycisku wyświetlone zostanie okno dialogowe umożliwiające wczytanie bloku z dysku. Bloki dyskowe mają rozszerzenie takie jak plik rysunkowy, czyli DWG.
• Zlokalizuj przy użyciu danych geograficznych – rysunek zostanie wstawiony z wykorzystaniem danych geograficznych jako odniesienia. Opcja aktywna tylko w sytuacji, gdy oba rysunki (bieżący i dołączony) zawierają dane geograficzne. 
• Określ na ekranie – przełącznik sterujący sposobem określania parametrów bloku podczas jego wstawiania. Gdy przełącznik ten jest włączony, użytkownik określa na ekranie parametry podczas wstawiania bloku. Jeżeli przełącznik ten jest wyłączony, parametry wstawianego bloku należy wpisać w polach edycyjnych w oknie dialogowym.
• Punkt wstawienia – punkt wstawienia bloku.
• Skala – współczynniki skali bloku w kierunku X, Y i Z.
• Skala proporc. – włączenie tego przełącznika sprawi, że wszystkie współczynniki skali bloku będą takie same (równe
• współczynnikowi X).
• Obrót – kąt obrotu bloku względem punktu wstawienia.
• Jednostka bloku: – okienko pokazuje jednostki wstawiania bloku:
• Jedn: – jednostki bloku,
• Współ: – współczynnik skali jednostek bloku.
• Rozbij – włączenie tego przełącznika spowoduje automatyczne rozbicie bloku (po jego wstawieniu). Wstawione zostaną elementy składowe, a nie blok jako całość. Na ekranie jednak nie zobaczysz różnicy.

Jeżeli przełącznik Określ na ekranie zostanie włączony, użytkownik określi wybrane parametry wstawienia, klikając przycisk OK.

• Jeżeli definicja bloku o podanej nazwie nie zostanie znaleziona w bieżącym rysunku, AutoCAD poszukuje pliku rysunkowego o nazwie takiej samej jak nazwa bloku, wykorzystując w tym celu ścieżkę przeszukiwania. Można dodać do niej wybrany katalog, wybierając z menu: [Opcje...] -> [Pliki] -> [Ścieżka wyszukiwania plików pomocniczych] -> [Dodaj...].
• Za pomocą polecenia –WSTAW można również spowodować, że dany blok zostanie zastąpiony innym blokiem z dysku. Aby zastąpić blok noszący nazwę StaryBlok blokiem NowyBlok, wpisz:
  • Polecenie: –w
  • Podaj nazwę bloku lub [?]: StaryBlok=NowyBlok
• Polecenie –WSTAW umożliwia również uaktualnienie bloków. Jeśli blok NazwaBloku został zdefiniowany w rysunku oraz na dysku (pod tą samą nazwą), poniższa sekwencja spowoduje redefinicję bloku w rysunku zgodnie z definicją bloku na dysku.
  • Polecenie: –w
  • Podaj nazwę bloku lub [?]: NazwaBloku=
  • Określ punkt wstawienia: ESC