Technika mieszana

Generowanie zoe technik mieszan polega na poczeniu technik ?od dou do góry? i ?od góry do dou?. W tym przypadku elementy bd tworzone zarówno bezporednio po uruchomieniu rodowiska zespou Standard.iam, jak i bd wstawiane do zespou za pomoc polecenia Wstaw np. z biblioteki elementów znormalizowanych. Rysunek 4.51. Wczanie widoku przekroju Rysunek 4.52. Widok kolca w przekroju paszczyzn XY Metod projektowania czci z wykorzystaniem ju istniejcych komponentów w zespole oraz wczytywania komponentów z biblioteki elementów znormalizowanych zaprezentowano podczas tworzenia zoenia opatki przedstawionej na rysunku 4.53. Rysunek 4.53. Rysunek zoenia opatki Przed przystpieniem do projektowania bardzo wygodne bdzie zdefiniowanie nowego projektu w wyniku wcinicia przycisku Projekty, dostpnego bezporednio po uruchomieniu programu lub zamkniciu poprzedniego szablonu (rysunek 4.4). Utworzenie nowego projektu bdzie polegao na wciniciu przycisku Nowy, co spowoduje otwarcie kolejnego okna umoliwiajcego wybór typu projektu. Podobnie jak w poprzednim przypadku, projekt bdzie wykonywany na pojedynczym stanowisku, dlatego te i tym razem mona zaznaczy opcj Nowy projekt jednego uytkownika (rysunek 4.5). Nowo tworzony projekt otrzyma nazw opatka (rysunek 4.54). Podczas tworzenia projektu mona utworzy folder, w którym automatycznie zapisywane bd wszystkie pliki zwizane z projektem. W tym celu naley otworzy okno poszukiwania folderu klikniciem przycisku oznaczonego trzema kropkami w oknie kreatora projektu. Aby utworzy nowy folder, naley zaznaczy katalog Zespoy utworzony na pocztku rozdzia u i wcisn przycisk Utwórz nowy folder. Po opatrzeniu go nazw opatka naley wcisn przycisk OK oraz Zakocz w kolejnym oknie. Ostatni czynnoci przy definiowaniu nowego projektu bdzie dwukrotne kliknicie jego nazwy w celu zatwierdzenia go jako projektu biecego (rysunek 4.55). Rysunek 4.54. Tworzenie folderu nowego projektu Rysunek 4.55. Tworzenie folderu nowego projektu Aby doda nowy komponent, w biecym zoeniu naley wybra polecenie Utwórz po wczeniejszym uruchomieniu szablonu Standard.iam (rysunek 4.1). Na ekranie monitora pojawi si okno definiujce now cz (rysunek 4.56). Okrelamy w nim jej nazw, rodzaj pliku, katalog, w jakim bdzie on zapisany, plik szablonu, na którym cz bazuje, oraz, opcjonalnie, czy bdzie ona od razu wizana do ciany innego komponentu. Rozpoczynajc tworzenie rkojeci opatki (rysunek 4.57), po klikniciu przycisku OK naley najpierw ustawi now powierzchni szkicu klikniciem myszk w dowolnym miejscu na ekranie. Operacja ta jest niezbdna, poniewa jest to pierwszy komponent w zoeniu i nie ma powierzchni, na której mona byoby taki szkic zdefiniowa. Rysunek 4.56. Okno tworzenia nowego komponentu Rysunek 4.57. Rysunek rkojeci opatki Wybranie paszczyzny XY spowoduje otwarcie rodowiska szkicu, w którym mona przystpi do generowania geometrii rkojeci opatki. Do utworzenia zewntrznej geometrii rkojeci opatki uyto polecenia Linia, które ma moliwo generowania uku stycznego (rysunek 4.58). uk styczny do odcinka wygenerowano po wciniciu lewego przycisku myszy, bez koczenia polecenia, w punkcie kocowym odcinka stycznego do uku. Przy wcinitym lewym przycisku myszy wykonano ruch w prawo i do dou, co spowoduje wygenerowanie uku z waciwym kierunkiem. Zwolnienie przycisku myszy spowoduje utworzenie uku stycznego do odcinka. Rysunek 4.58. Tworzenie zewntrznego szkicu rkojeci opatki Po zwymiarowaniu szkicu naley koniecznie sprawdzi, czy pomidzy ukiem i odcinkami zachowane s wizania geometryczne stycznoci (rysunek 4.59). Rysunek 4.59. Wymiarowanie szkicu i dodawanie wizania stycznoci Wewntrzny kontur mona bdzie wykona po odsuniciu geometrii zewntrznej za pomoc  polecenia Odsunicie (rysunek 4.60). Po wskazaniu geometrii do odsunicia naley klikn  myszk kierunek odsunicia. W tym przypadku kliknito wewntrz ju istniejcej geometrii, a wielko odsunicia równ 2 zdefiniowano za pomoc polecenia Wymiar. Rysunek 4.60. Wykonanie wewntrznego konturu przez odsunicie zewntrznego Ostatni etap tworzenia geometrii szkicu bdzie polega na jej zamkniciu. W tym przypadku za pomoc polecenia Linia naley dorysowa dwa pionowe odcinki, które pocz koce poziomych odcinków i stworz zamknit geometri (rysunek 4.61). Jest to operacja konieczna przed zastosowaniem wycignicia prostego, w wyniku którego ma powsta model bryowy (rysunek 4.62). Rysunek 4.61. Zamknicie geometrii szkicu Na modelu rkojeci opatki naley jeszcze wygenerowa dwa otwory przejciowe o rednicy 2 mm. Po uruchomieniu polecenia Otwory i wskazaniu powierzchni ich lokalizacji mona bdzie przystpi do ich wymiarowania. W tym celu wystarczy wskazywa Rysunek 4.62. Tworzenie modelu bryowego rkojeci opatki odpowiednie krawdzie i wpisywa wielkoci odsunicia od nich osi wstawianego otworu (rysunek 4.63). Przy generowaniu pierwszego otworu bdzie on odsunity od krótszej krawdzi o 2,5 mm, a od duszej o 5 mm. W przypadku drugiego otworu: od krótszej 2,5 mm, a od duszej 10 mm (rysunek 4.64). Rysunek 4.63. Generowanie otworu na modelu bryowego rkojeci opatki Rysunek 4.64. Widok kompletnego modelu bryowego rkojeci opatki Na zakoczenie w sposób pokazany na rysunku 4.38 mona do modelu rkojeci opatki przypisa dowolny materia. Przejcie do rodowiska zespou nastpi po klikniciu przycisku Powrót znajdujcego si na wstce Model. Zaprojektowana rkoje opatki bdzie na dalszym etapie podstaw do tworzenia opatki zaprezentowanej na rysunku 4.65. Po wybraniu polecenia Utwórz naley okreli nazw nowego elementu, po czym paszczyzn szkicu ustawi na wewntrznej dolnej powierzchni rkojeci opatki (rysunek 4.66). Kliknicie przycisku OK spowoduje, e konieczne bdzie wybranie powierzchni, na której zostanie utworzona nowa cz. Rysunek 4.65. Rysunek opatki Rysunek 4.66. Definiowanie nowego komponentu i ustawienie paszczyzny szkicu Podczas projektowania opatki zostanie wykorzystana ju istniejca geometria stanowica jej rkoje. Bdzie to moliwe po wybraniu polecenia Rzutuj element i wskazaniu dwóch krawdzi i dwóch otworów (rysunek 4.67). Przed przystpieniem do tworzenia szkicu biec paszczyzn szkicu mona ustawi w widoku prostopadym w wyniku uycia polecenia Widok powierzchni. Rysunek 4.67. Rzutowanie ju istniejcych krawdzi na now paszczyzn szkicu Szkic opatki bdzie skada si wycznie z prostokta zwymiarowanego wzgldem zrzutowanych wczeniej krawdzi (rysunek 4.68). Do zdefiniowania szkicu wykorzystano równie Wizanie wspóliniowoci. Rysunek 4.68. Definiowanie szkicu opatki Po uruchomieniu polecenia Wycignicie proste mona wybra opcj Midzy (rysunek 4.69). Opcja ta pozwala na wybór powierzchni lub paszczyzn, na których rozpoczyna si i koczy wycignicie. Mona wybra powierzchnie lub paszczyzny, które rezyduj w innych komponentach, ale musz by na tym samym poziomie w zespole co tworzone wycignicia. Rysunek 4.69. Tworzenie wycignicia prostego midzy dwoma wskazanymi powierzchniami Zaokrglenie krawdzi opatki zostao wykonane po uruchomieniu polecenia Zaokr- glanie i zdefiniowaniu promienia równego 13 mm (rysunek 4.70). Rysunek 4.70. Ksztatowanie opatki Biblioteki Content Center programu Autodesk Inventor zawieraj czci oraz elementy znormalizowane (elementy zczne, ksztatowniki stalowe, czci waków i inne). Podstawowy komponent stanowi rodzina czci lub narzdzi. Zawiera ona powizane ze sob elementy bazujce na tym samym szablonie i bdce podstawow, docelow czci (elementem), zrealizowanym w rónych rozmiarach. Rodziny nie mona podzieli na mniejsze grupy. Rodziny posegregowane s w bibliotece elementów znormalizowanych w kategorie i podkategorie. Kategoria jest logicznym ugrupowaniem typów czci. Na przykad koki i ruby z ebkiem szecioktnym s funkcjonalnie poczone i tym samym umieszczone w jednej grupie ? ruby. Grupa taka (kategoria) moe zawiera podkategorie i rodziny. Baza danych Content Center jest bardzo obszerna i zawiera kilkanacie midzynarodowych norm oraz okoo milion rónych komponentów. Aby otworzy bibliotek elementów znormalizowanych, naley w rodowisku zespou wybra polecenie Wstaw z Content Center, które dostpne jest po rozwiniciu ikony symbolizujcej polecenie Wstaw (rysunek 4.71). Rysunek 4.71. Uruchamianie biblioteki elementów znormalizowanych Okno dialogowe biblioteki zawiera elementy znormalizowane podzielone na kategorie. Do projektowanego zoenia naley wczyta nity, które znajduj si w kategorii Mocowania (rysunek 4.72). Waciwe dla projektu nity znajduj si w rodzinie Paszczyzna, która zostanie uwidoczniona po rozwiniciu podkategorii Nity. W tym przypadku naley wybra nit oznaczony jako ISO 1051 (rysunek 4.73). Przed wstawieniem nitu do zoenia najpierw trzeba zdefiniowa jego rozmiary (rysunek 4.74). Definiowanie nitu bdzie polegao na wyborze z listy jego rednicy nominalnej oraz zakresu dugoci. Kolejny krok to wpisanie konkretnej dugoci uchwytu nitu w oknie edycyjnym Dugo uchwytu. W tym przypadku dugo ta bdzie wynosia 6 mm. Rysunek 4.72. Okno dialogowe biblioteki Content Center Rysunek 4.73. Wybór waciwej normy Rysunek 4.74. Definiowanie rozmiarów wstawianego nitu Poniewa domylnie zaznaczona jest opcja Niestandardowo, podczas wstawiania nitu pojawi si okno zapisu, w którym mona bdzie zmieni nazw kopiowanego z biblioteki komponentu. Zapis bdzie proponowany w folderze stanowicym miejsce pooenia bie- cego pliku projektu. W przypadku zaznaczenia opcji Standardowo komponent zostaby automatycznie zapisany w domylnym katalogu poza projektem. Wstawienie nitów bdzie polegao na klikniciu myszk na ekranie w pobliu miejsca ich wstawienia (rysunek 4.75). Naley skopiowa dwa nity, które nastpnie bd wstawione w odpowiednie miejsca za pomoc wiza. Rysunek 4.75. Wstawienie dwóch nitów Usytuowanie nitów w otworach bdzie moliwe po uruchomieniu polecenia Wizanie (rysunek 4.76). W wywietlonym oknie mona bdzie wybra wizanie Wstaw, które pozwala na wstawianie czci walcowych do otworu. W przypadku tego wizania naley wskaza krawd pomidzy uchwytem nitu a jego bem. Z drugiej strony na otworze naley wskaza krawd, która ma by poczona z t wskazan wczeniej. Wizanie zostanie zatwierdzone po wybraniu polecenia Zastosuj. Zmontowany zespó opatki przedstawiony jest na rysunku 4.77. Rysunek 4.76. Uycie wizania Wstaw Rysunek 4.77. Zmontowany zespó opatki

Zaloguj się aby dodać komentarz