Począwszy od wersji 2012 programu AutoCAD pojawiła się nowa technika zarządzania układami współrzędnych. Do dyspozycji mamy obecnie przynajmniej dwie metody:

− standardową za pomocą polecenia LUW (UCS),

− nową metodę edycji symbolu (ikony) układu za pomocą uchwytów wielofunk­cyjnych.

Jest też oczywiście możliwość stosowania tzw. dynamicznego LUW.

 

Standardowe metody zarządzania układami współrzędnych – ćwiczenia

Zarządza­nie układami współrzędnych zawsze umożliwiało polecenie LUW (UCS). Przyciski pa­sków narzędzi uruchamiają bądź opcje tego polecenia, bądź jego modyfikacje.

 

Jeżeli decydujemy się na metodę standardową, to w większości przypadków najszyb­szą, zdaniem autora, metodą zarządzania układami współrzędnych jest wydawanie polecenia za pomocą klawiatury. Opcje polecenia LUW (UCS) są następujące:

Określ początek LUW lub

[POWierzchnia/nAZwana/OBiekt/POPRZedni/Widok/Globalny/ /X/Y/Z/Ośz] :

Specify origin of UCS or [Face/NAmed/OBject/Previous/View/World/ /X/Y/Z/ZAxis] :

• Nie należy pomylić opcji Z i ZAxis wersji angielskiej.

 

Definiowanie lokalnego układu współrzędnych

Zadanie: Utworzyć lokalny układ współrzędnych jak na rysunku:

 

Rozwiązanie:

• Za pomocą narzędzia Viewfube wywołać standardowy Widok główny (Home View)
• Ustawić przełączniki na Pasku stanu tak, jak na rysunku:

 

 

• Zmodyfikować widok do postaci widocznej na rysunku 1
• Przeprowadzić następujący dialog:
• Polecenie: luw (ucs)
• Nazwa bieżącego LUW: *GLOBALNY*
• Określ początek LUW lub [...] :   2
• Określ punkt na osi X lub :    3
• Określ punkt na płaszczyźnie XY lub :    4
• Polecenie:

Efekt jest widoczny na rysunku 5

 

 

Zapisywanie lokalnego układu współrzędnych

Zadanie: Zapisać aktualny LUW (utworzony w poprzedniej operacji), nadając mu nazwę Przód.

Uruchomić polecenie LUW (UCS) w trybie kontynuacji.

Rozwiązanie:

• Oto dialog, jaki zarejestrowano po powtórzeniu polecenia LUW (UCS) w wierszu poleceń:
• Polecenie:
• LUW
• Nazwa bieżącego LUW: *BEZ NAZWY*
• Określ początek LUW lub
• [.../nAZwana/...] : AZ (na)
• Podaj opcję [.../zApisz/...]: A (s)
• Podaj nazwę bieżącego LUW lub [?]: Przód
• Polecenie:

Efekt jest widoczny na rysunku:

 

Koniec zadania.

 

Zadanie: Utworzyć nowy lokalny układ współrzędnych obrócony o 30° wokół osi Z. Zapisać go jako Przód obrócony.

Rozwiązanie:

• Polecenie: luw (ucs) 
• Nazwa bieżącego LUW: Przód
• Określ początek LUW lub [.../X/Y/Z/Ośz] : Z
• Określ kąt obrotu wokół osi Z <90>: 30
• Polecenie:

Efekt jest widoczny na rysunku:

 

 

Kontynuujmy dialog:

• Polecenie:
• LUW
• Nazwa bieżącego LUW: *BEZ NAZWY*
• Określ początek LUW lub
• [.../nAZwana/...] : AZ (na)
• Podaj opcję [.../zApisz/...]: A (s)
• Podaj nazwę bieżącego LUW lub [?]: Przód obrócony
• Polecenie:

Efekt jest widoczny na rysunku:

 

Koniec zadania.

 

Uaktywnianie zapisanego lokalnego układu współrzędnych

Zadanie: Uaktywniać (ustawiać jako bieżące) kolejno wszystkie zapisane (nazwane) lokalne układy współrzędnych.

Rozwiązanie:

• Kliknąć przycisk 1
• Kliknąć pozycję 2

Efekt jest widoczny na rysunku 3

 

• Uaktywniać (ustawiać jako bieżący) kolejno pozostałe zapisane (nazwane) lokal­ne układy współrzędnych.

Koniec zadania.

 

Wywołanie widoku planarnego

Istnieje możliwość uaktywnienia dowolnego układu współrzędnych w taki sposób, aby płaszczyzna XY pokryła się z płaszczyzną ekranu, osie XY ustawiły się w kierun­kach standardowych i nastąpiło powiększenie zakresu rysunku. Służy do tego polece­nie PLAN.

Opcje polecenia są następujące:

• [Bieżący    /Luw/Globalny] :
• [Current ucs/Ucs/World]    :

 

Zadanie: Wywołać widok planarny na lokalny układ współrzędnych Przód obrócony.

Rozwiązanie:

• Uaktywnić (ustawiać jako bieżący) lokalny układ współrzędnych Przód obrócony
• Przeprowadzić następujący dialog:

Polecenie: plan

Podaj opcję [Bieżący/Luw/Globalny] : B (c)

Polecenie:

Efekt jest widoczny na rysunku:

 

 

Definiowanie LUW na obiekcie

Obiektem, na którym można zdefiniować lokalny układ współrzędnych za pomocą opcji POW (F), może być płaska powierzchnia lub ściana bryły. Opcja OB pozwala zde­finiować lokalny układ współrzędnych na płaskich liniach (krawędziach bryły). Aby uzy­skać odpowiedni efekt, należy odpowiednio wskazywać obiekty definiujące układ.

• Początek układu współrzędnych definiowanego na istniejącym obiekcie ustawia się: 

– w środku łuku lub okręgu,  – w końcu odcinka bliższym punktu kliknięcia podczas wybierania odcinka. 

• Oś X zwraca się: 

– w kierunku końca łuku bliższego punktu kliknięcia podczas wybierania łuku,  – w kierunku punktu kliknięcia podczas wybierania okręgu,  – w kierunku drugiego końca odcinka. 

Obiekt typu linia (krawędź)

Wykonamy jedno ćwiczenie definiowania układu współrzędnych na istniejącym obiekcie. Zdefiniujemy lokalny układ współrzędnych na krzywoliniowej krawędzi bryły.

 

 

Zadanie: Zdefiniować lokalny układ współrzędnych na kołowej krawędzi zaokrą­glenia jak na rysunku.

Zapisać go pod nazwą Łuk.

 

Rozwiązanie:

• Uaktywnić globalny układ współrzędnych GUW (UCS) (ustawić jako bieżący)
• Ustawić bryłę w widoku jak na rysunku:

 

       

Utworzyć lokalny układ współrzędnych:

• Polecenie: luw (ucs)
• Nazwa bieżącego LUW: POW Określ początek LUW lub
• [.../OBiekt/...] : OB
• Wybierz obiekt określający LUW:     1 ← w pobliżu punktu 2
• Polecenie:

Efekt jest widoczny na rysunku 3

 

Obrócić lokalny układ współrzędnych wokół osi X:

• Polecenie:
• LUW
• Nazwa bieżącego LUW: *BEZ NAZWY*
• Określ początek LUW lub
• [.../X/Y/Z/Ośz] : X
• Określ kąt obrotu wokół osi X <90>: 180
• Polecenie:
• Nadać układowi nazwę:
• Polecenie: LUW
• Nazwa bieżącego LUW: *BEZ NAZWY*
• Określ początek LUW lub
• [.../nAZwana/...] : AZ (na) Podaj opcję [.../zApisz/...]: A (s)
• Podaj nazwę bieżącego LUW lub [?]: Łuk
• Polecenie:
• Efekt jest widoczny na rysunku 4

Koniec zadania.

 

Materiał opracowany na podstawie książki Andrzeja Jaskulskiego "AutoCAD 2014 / LT2014 / 360 (WS)+. Kurs projektowania parametrycznego i nieparametrycznego 2D i 3D", Wydawnictwo Naukowe PWN 2013,