Zasada rzutowania pierwszego kąta
Zasada rzutowania pierwszego kąta, nazywana dawniej zasadą rzutowania metodą europejską, jest domyślną zasadą rzutowania prostokątnego na rysunku technicznym. Jest niekiedy (zwłaszcza w obiegu dokumentacji technicznej między firmami międzynarodowymi) oznaczana literą E oraz symbolem dwóch rzutów ściętego stożka, umieszczanego w tabliczce rysunkowej, a czasami nad nią.
Polega ona na wyznaczaniu rzutów prostokątnych przedmiotu na wzajemnie prostopadłych rzutniach, przy założeniu, że rzutowany przedmiot znajduje się między obserwatorem i rzutnią (rysunek 1.7a).
Rys.1.7 Rzutowanie według zasady pierwszego kąta
Źródło: Urbanik R., Zasady rzutowania prostokątnego metodą europejską, Opole, dostępność: Zasady rzutowania prostokątnego metodą europejską.pdf
Jeśli wyobrazimy sobie prostopadłościan, którego ściany są rzutniami i wyznaczymy na tych rzutniach rzuty prostokątne przedmiotu według zasady pierwszego kąta, to po rozwinięciu ścian prostopadłościanu w sposób pokazany na rysunku otrzymamy układ rzutów tego przedmiotu (rysunek 1.7c – 7d oraz 7e - 7f).
Poszczególne rzuty maja swoje nazwy (rysunek 1.7b):
– Rzut w kierunku A – rzut z przodu (rzut główny),
– Rzut w kierunku B – rzut z góry,
– Rzut w kierunku C – rzut od lewej strony,
– Rzut w kierunku D – rzut od prawej strony,
– Rzut w kierunku E – rzut z dołu,
– Rzut w kierunku F – rzut z tyłu.
Rzut z tyłu można w razie konieczności umieścić z lewej strony rzutu D.
Opracowano na podstawie materiałów KOWEZIU.