Parametry łączników

Napięcie znamionowe (UN) – największa dopuszczalna wartość skuteczna napięcia międzyprzewodowego sieci, w której łącznik może być zainstalowany, przy której też są ustalone inne znamionowe parametry techniczne łącznika.

Prąd znamionowy ciągły (cieplny) (IN) – największa wartość skuteczna prądu, który może płynąć przez łącznik przy pracy ciągłej, podczas której zestyki główne są zamknięte i przewodzą prąd w dowolnie długim czasie, w określonej temperaturze otaczającego powietrza (30oC), nie powodując wzrostu temperatury żadnego z elementów łącznika ponad wartość dopuszczalną.

Prąd znamionowy wyłączalny (INw) (zdolność wyłączalna) – największa wartość skuteczna prądu, którą łącznik może wyłączyć w określonych warunkach i szeregu łączeniowym bez powodowania uszkodzeń lub objawów mogących mieć niepożądany wpływ na środowisko, lub na wykonywanie przez łącznik wyznaczonych mu funkcji.

Prąd znamionowy załączalny (iNzał.) – największa chwilowa wartość prądu załączanego, którą łącznik w określonych warunkach i szeregu łączeniowym może załączyć bez trwałego sczepienia się styków oraz bez innych skutków powodujących nieprzydatność łącznika do dalszej pracy.

Prąd znamionowy szczytowy (idyn) – największa chwilowa wartość prądu zakłóceniowego (udarowego), który występując w łączniku przy zamkniętych zestykach, nie spowoduje trwałego sczepienia się styków ani żadnych uszkodzeń mechanicznych lub uszkodzeń izolacji.

Trwałość mechaniczna – największa liczba cykli przestawieniowych, którą można wykonać łącznikiem nieobciążonym prądem bez przekroczenia określonego zużycia jego elementów.

Trwałość łączeniowa – największa liczba cykli łączeniowych, którą można wykonać łącznikiem z określoną częstością łączeń, w określonym obwodzie probierczym, odpowiadających dopuszczalnemu zużyciu styków lub innych elementów członów łączeniowych łącznika.

Znamionowa częstość łączeń – największa liczba cykli łączeniowych w określonym czasie (najczęściej w ciągu 1h), przy której łącznik nie powinien ulec uszkodzeniu przed wykonaniem liczby cykli łączeniowych wyznaczonych przez trwałość łączeniową i mechaniczną.

Czas zamykania łącznika (Tz) – czas od chwili wystąpienia impulsu sterowniczego powodującego zamykanie łącznika, do chwili osiągnięcia po raz pierwszy położenia zamknięcia przez styki ruchome tego bieguna, który jako ostatni osiąga stan zamknięcia.

Czas otwierania łącznika (To) – czas od chwili wystąpienia impulsu sterowniczego powodującego otwieranie łącznika, do chwili osiągnięcia po raz pierwszy położenia otwarcia przez styki ruchome tego bieguna, który jako ostatni osiąga stan otwarcia.

Czas niejednoczesności zamykania łącznika (Tnz) – czas od chwili uzyskania styczności styków w pierwszym zamykającym się biegunie, do chwili uzyskania styczności styków w ostatnim zamykającym się biegunie łącznika.

Czas niejednoczesności otwierania łącznika (Tno) – czas od chwili utraty styczności styków w pierwszym otwierającym się biegunie, do chwili utraty styczności styków w ostatnim otwierającym się biegunie łącznika.

Odskoki sprężyste styków – tłumione drgania sprężyste styków, występujące w czasie zamykania zestyku przy zderzeniu styku ruchomego ze stykiem nieruchomym i powodujące przejściową utratę styczności styków.

Czas trwania odskoków styku łącznika (Tt) – łączny czas trwania poszczególnych odskoków styku przy zamykaniu łącznika.

Czas występowania odskoków styku łącznika (Tw) – czas od początku pierwszego odskoku do chwili uzyskania styczności styków po ostatnim odskoku.

Opracowano na podstawie materiałów KOWEZIU.