Rodzaje gazów spawalniczych do metody TIG i MIG MAG

W spawalnictwie stosuje się dwa rodzaje gazów, czyli palne oraz osłonowe. Odpowiadają one m.in. za ochronę stopionego materiału przed wpływem powietrza atmosferycznego i znajdują zastosowanie podczas spawania metodą TIG oraz MIG/MAG. Czy wiesz, jak odpowiednio dobierać gazy spawalnicze i jak się je klasyfikuje? O tym jest poniższy artykuł.

Jakie gazy stosuje się w spawalnictwie?

Jak już zostało wspomniane, wyróżnia się dwa rodzaje gazów spawalniczych: palne i osłonowe. Do pierwszej grupy zaliczany jest:

• Acetylen (C2H2) - otrzymuje się go podczas reakcji węgliku wapnia z wodą. To wydajny gaz, który do spalania potrzebuje niewielkiej ilości tlenu. Generuje on płomień, który nie przyczynia się do utleniania spawanego czy lutowanego obszaru. Acetylen może być używany pod ziemią, jest cięższy od powietrza.
• Propan (C3H8) - jest otrzymywany w procesie przetwarzania gazu ziemnego. Propan jest bezbarwny i łatwopalny, wyróżnia go wysoka czystość spalania. Jest on wykorzystywany w wielu różnych procesach w przemyśle oraz rolnictwie.

Spawarka Mig Mag – dla profesjonalisty lub amatora

Gazy osłonowe to przede wszystkim:

• Argon (Ar) - ponieważ jest to gaz obojętny, nie ulega utlenianiu. Z tego względu znajduje on zastosowanie głównie wtedy, gdy spawany materiał jest narażony na działanie azotu lub tlenu. Argon zapewnia wysoką wydajność procesu, niewielką ilość rozprysków i dobre własności mechaniczne spoin.
• Dwutlenek węgla (CO2) - efektywnie chłodzi uchwyt spawalniczy, co skutecznie zapobiega jego przegrzaniu. Obecnie dwutlenek węgla nie jest już tak często używany, gdyż przyczynia się do powstawania dużej ilości odprysków i dymu spawalniczego. Wykorzystuje się go przede wszystkim w mieszaninach gazów.
• Azot (N) - znajduje zastosowanie jako pojedynczy gaz lub składnik mieszanki, zwłaszcza do spawania stali austenitycznych. Wykorzystanie go pozwala na uzyskanie spoiny wykazującej wyższą odporność na korozję.
• Hel (He) - jest używany samodzielnie, a także w połączeniu z argonem, dwutlenkiem węgla lub tlenem. Podobnie jak argon jest on gazem obojętnym i zapewnia większą prędkość spawania. Za jego wadę uznaje się w trudność w zajarzeniu łuku (jednak w takiej sytuacji można zwiększyć przepływ gazu).
• Wodór (H) - gaz aktywny, często stosowany w mieszance z azotem. Zapewnia on lepszą jakość spoiny, zwiększa szybkość spawania, jak również ciepło łuku.
• Tlen (O) - jest bezbarwny i bezwonny, to gaz niezbędny w procesie spalania, choć trzeba zaznaczyć, że nie jest gazem osłonowym (traktuje się go jako dodatek). Tlen podnosi temperaturę spawania, zapewnia też większą stabilność płomienia.

Gazy spawalnicze do metody TIG

Metoda TIG to inaczej spawanie nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych. W jej przypadku najczęściej wykorzystywany jest argon lub mieszanina, w skład której wchodzi argon oraz hel. Bardzo duże znaczenie ma to, jaka jest jakość stosowanego gazu spawalniczego. Do spawania metodą TIG zalecane jest użycie argonu 4.0, 4.5 lub 5.0. Samodzielnie stosuje się go do spawania aluminium, stali tytanowych oraz kwasoodpornych. Z kolei mieszanina argonu z helem znajduje zastosowanie podczas spawania miedzi i podobnych metali nieżelaznych.

Gazy spawalnicze do metody MIG/MAG

Metoda MIG/MAG to spawanie za pomocą łuku elektrycznego, który jest wytwarzany między topliwą elektrodą a spawanym materiałem. Proces odbywa się z wykorzystaniem gazu osłonowego. Jeżeli stosowany jest argon, hel lub ich mieszanina (czyli gazy obojętne), jest to spawanie metodą MIG (Metal Inert Gas). Wykorzystuje się ją podczas pracy z metalami podatnymi na utlenianie, a więc: aluminium, miedzią, cyrkonem, tytanem, magnezem oraz ich stopami. Użyty gaz wpływa na kształt poprzeczny spoiny i jakość zapewnianej ochrony.

Jeśli podczas procesu spawania używany jest dwutlenek węgla lub inny, chemicznie aktywny gaz, jest to metoda MAG (Metal Active Gas). Mieszaniny z CO2 nie są wskazane, jeżeli planujemy spawać stal nierdzewną z niską zawartością węgla, równą 0,03%.

Dobierając odpowiedni gaz spawalniczy, należy wziąć pod uwagę nie tylko wykorzystywaną metodę, ale i rodzaj materiału oraz jego właściwości. To zapewni komfortową pracę, bez dużej ilości odprysków i problemów z zajarzeniem łuku, a dodatkowo pozwoli na uzyskanie wytrzymałej oraz estetycznie wyglądającej spoiny.

Artykuł zewnętrzny