Tworzenie schematu drabinkowego

Po wybraniu typu CPU i ustaleniu parametrów komunikacji sterownika z programatorem, przystępujemy do wyboru języka programowania. Dokonujemy w menu View (rys.4.4.3), z którego wybieramy opcję Ladder. Można też w ustawieniach oprogramowania ustawić domyślne otwieranie edytora w języku LAD. Do pisania programu mamy do wyboru przyciski z paska narzędzi dla języka LAD (rys. 4.4.6) lub drzewo instrukcji (ang. Instruction Tree) rys.4.4.7.

Tworzenie szczebla drabinki przy pomocy paska narzędzi (rys. 4.4.6).

W celu tworzenie szczebla drabinki przy pomocy paska narzędzi należy:
– umieścić kursor w miejscu, gdzie ma być ulokowany element schematu,

– kliknąć lewym przyciskiem myszy; w wybranym miejscu pojawi się ramka,

– kliknąć lewym przyciskiem myszy przycisk, np. styku z paska narzędzi LAD (rys. 4.4.6); w miejscu ramki pojawi się symbol styku z rozwiniętym menu styków,

– kursorem wybrać rodzaj styku i klikając powtórnie umieszczamy go w ramce lokalizacji; jednocześnie ramka przesuwa się o jedną pozycję w prawo,

– następnie klikamy na kolejny przycisk (np. cewki, bloku, rys. 4.4.6), wybieramy potrzebny symbol, klikamy i wybrany symbol lokuje się w ramce,

– czynności te powtarzamy dotąd, aż ukończymy cały zapis programu w danym szczeblu. 

Jeżeli ostatnim symbolem jest cewka lub blok ramka pozostaje na symbolu cewki (bloku), 

– w miejscu, gdzie pojawiły się trzy znaki zapytania należy wpisać adres danego rozkazu (rys. 4.4.9).

Tworzenie szczebla drabiny programowej przy pomocy listy instrukcji (rys. 4.4.7).

W celu tworzenie szczebla drabinki przy pomocy listy instrukcji należy:
– umieścić kursor w miejscu, gdzie mamy ulokować element schematu,

– w liście instrukcji (rys. 4.4.7) umieść kursor na żądanej instrukcji (np. styk) i kliknąć dwukrotnie,

– po dwukrotnym kliknięciu wybrana instrukcja pojawia się w oknie edytora programu a ramka prostokątna przesuwa się o jedną pozycję w prawo,

– następnie klikamy kolejną instrukcję z listy instrukcji (np. cewki, bloku),
– czynności te powtarzamy dotąd, aż ukończymy cały zapis programu w danym szczeblu.

Jeżeli ostatnim symbolem jest cewka lub blok ramka pozostaje na symbolu cewki (bloku),

– w miejscu, gdzie pojawiły się trzy znaki zapytania należy wpisać adres danego rozkazu (rys. 4.4.9).

Kompilacja i załadowanie programu

Po opracowaniu programu w jednej z omówionych form musi być on przetworzony na język maszynowy. Służy do tego kompilacja. Jest ona jednocześnie sprawdzeniem poprawności składniowej programu. Kompilacja może być wykonana z opcji PLC/Compile
(rys. 4.4.3) lub przez wybranie ikony „Kompiluj program” z paska narzędziowego (rys. 4.4.2). 

W przypadku błędów w programie są one podawane w postaci komunikatu, w którym podany jest numer błędu, jego opis i jego lokalizacja (rys.4.4.10).

Rys. 4.4.10. Wyświetlanie komunikatu o poprawności napisanego programu

Program z błędami nie może być przesłany do sterownika. Aby program załadować do sterownika, należy usunąć wszystkie błędy (w przykładzie na rys. 4.4.10 należy w miejsce znaków zapytania wpisać adres, np. T35) i ponownie dokonać kompilacji. Jeżeli nie będzie błędów to poprawny program możemy załadować do sterownika. Wykonujemy to przy pomocy opcji File/Download lub przy pomocy paska narzędzi (rys. 4.4.2) wybierając ikonę „Prześlij program do PLC”. Po załadowaniu programu do sterownika w oknie edytora pojawia się komunikat, że ładowanie programu zakończyło się pomyślnie. Po potwierdzeniu tego komunikatu można przystąpić do wprowadzenia sterownika w tryb pracy (ang. RUN). 

W tym celu korzystamy z opcji PLC/RUN (rys. 4.4.2) lub przez wybranie ikony „Ustaw PLC w tryb Praca (RUN)” z paska narzędziowego Debug (rys. 4.4.11).

Rys. 4.4.11. Pasek narzędziowy Debug

Aby zatrzymać sterownik korzystamy z opcji PLC/STOP (rys. 4.4.2) lub przez wybranie ikony „Ustaw PLC w tryb STOP” z paska narzędziowego Debug (rys. 4.4.11).

Testowanie programu (rys. 4.4.12)

Narzędzia ułatwiające testowanie obejmuje opcja edytora Debug, która umożliwia:

– obserwację aktualnych stanów elementów schematu drabinkowego (elementy programu wypełnione na niebiesko),
– obserwację aktualnych stanów zmiennych (tablica Status Chart),
– zmianę wartości zmiennych,
– powodować wymuszenie stanów wybranych zmiennych.

Rys. 4.4.12. Testowanie programu przy użyciu paska narzędziowego Debug

Opracowano na podstawie materiałów KOWEZiU.