Tworzenie zespołu w Autodesk Inventor
Zasadniczo tworzenie zespołu przebiega identycznie jak w przypadku dowolnego innego projektu w programie Inventor. Po utworzeniu nowego pliku zespołu na wstążce pojawiają się narzędzia niezbędne do obsługi złożonych konstrukcji.
1. Otwórz okno dialogowe New (Nowy), wyświetl zawartość foldera z szablonami Metric (Metryczne) i zacznij tworzenie zespołu od szablonu Standard (mm).iam.
2. Wybierz polecenie Place Component (Wstaw komponent) z kontekstowego menu lub kliknij przycisk Place (Wstaw) w panelu Component (Komponent) na karcie Assemble (Złóż).
3. Otwórz kolejno foldery Parts oraz Chapter 05, a następnie dwukrotnie kliknij plik o nazwie c05-01.ipt.
4. Na ekranie pojawi się podgląd wstawianej części, który da się dowolnie przemieszczać. Kliknij prawym przyciskiem myszy i ze znakowego menu wybierz polecenie Place Grounded at Origin (Umieść unieruchomiony w początku).
5. Naciśnij klawisz Esc, aby zakończyć wstawianie komponentu.
6. Obejrzyj komponent z różnych stron — możesz w tym celu użyć ścianek Top (Góra), Front (Przód) i Right (Prawo) kostki ViewCube®.
7. Wstaw kolejny komponent. Tym razem umieść w projekcie plik o nazwie c05-02.ipt, znajdujący się w tym samym folderze co poprzedni.
8. Po wyświetleniu się podglądu podzespołu kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie Rotate Z 90° (Obrót Z 90°) z kontekstowego menu; następnie dwa razy pod rząd wybierz polecenie Rotate Y 90° (Obrót Y 90°), aby zorientować podzespół we właściwy sposób.
9. Kliknij w oknie graficznym po prawej stronie pierwszego podzespołu (tak jak na rysunku 5.1), aby utworzyć jedną kopię wstawianego komponentu, a potem zakończ wstawianie.
RYSUNEK 5.1. Rozmieszczanie elementów projektowanego zespołu
10. Zdefiniuj bieżącą perspektywę podglądu jako nowy widok domowy.
Jeśli potrzebujesz na przykład trzech kopii danego podzespołu, możesz je utworzyć poprzez przeciągnięcie odpowiedniej pozycji z przeglądarki do okna projektu.
Przyjrzyj się teraz zawartości przeglądarki. Wstawione komponenty zostały potraktowane podobnie jak rzuty na arkuszu z rysunkiem albo elementy projektowanej części. W przeglądarce są widoczne ich nazwy opatrzone dwukropkiem oraz numerem porządkowym. Ten numer pozwala się zorientować, z którą spośród kopii danego podzespołu masz w danej chwili do czynienia.
Podzespoły unieruchomione
Pierwszy komponent zespołu jest nazywany podzespołem bazowym — i podobnie jak w zastosowaniach praktycznych, powinna to być część stanowiąca fundament dla innych części bądź mająca powiązania z jak największą liczbą pozostałych podzespołów. Zauważ, że ikona sześcianu, symbolizująca jeden z komponentów w przeglądarce, została opatrzona pinezką. Taka pinezka oznacza, że dany podzespół jest unieruchomiony.
To zaś sprawia, że nie trzeba go wiązać z układem współrzędnych projektu całego zespołu. Unieruchomiony może być dowolny podzespół lub wszystkie; w każdej chwili można też zrezygnować z unieruchomienia podzespołu bazowego. Komponent bazowy można wstawić bez unieruchomienia, jeśli zależy Ci na późniejszej zmianie jego orientacji w przestrzeni.
Opisy komponentów w przeglądarce składają się z ikony symbolizującej ich typ (część lub zespół), symbolu unieruchomienia, nazwy, dwukropka oraz kolejnego numeru kopii, tworzonego automatycznie.
Zastosowanie wiązań w zespołach
Celem stosowania wiązań w zespołach jest naśladowanie działania prawdziwych urządzeń. Wiązania umożliwiają uzyskanie takiego efektu poprzez wykluczenie niektórych stopni swobody dla wybranych komponentów. Choć usuwanie wszystkich zbędnych stopni swobody nie jest obowiązkowe, dobrze jest zredukować ich liczbę do minimum, aby zagwarantować poprawne usytuowanie i działanie każdego podzespołu. Liczba dostępnych wiązań i zależności w programie Inventor jest stosunkowo niewielka, ale niektórych z nich można używać na wiele sposobów.
W oknie dialogowym Place Constraint (Wstawianie wiązania) znajdują się cztery zakładki: Assembly (Zespół), Motion (Ruch), Transitional (Przejściowe) oraz Constraint Set (Zbiór wiązań). W każdej z nich znajdziesz narzędzia umożliwiające wykonywanie różnych zadań związanych z projektowanym zespołem. W obszarze Selections (Wybrane) na każdej zakładce znajdują się przyciski w kolorach mających swoje odzwierciedlenie podczas zaznaczania elementów zespołu. Dzięki ćwiczeniom zawartym w tej części rozdziału zapoznasz się z najczęściej używanymi narzędziami do tworzenia
wiązań.
Zakładka Assembly (Zespół), pokazana na rysunku 5.2, zawiera pięć rodzajów wiązań: Mate (Zestawiające), Insert (Wstawiające), Angular (Kątowe), Tangent (Styczne) oraz Symmetry (Symetria). Większość z nich można zastosować na kilka sposobów zwanych w programie Inventor rozwiązaniami. Oprócz tego w zakładce Transitional (Przejściowe) znajduje się jeszcze jedno wiązanie — o tej samej nazwie co zakładka. W większości przypadków funkcjonalności poszczególnych wiązań można się domyślić na podstawie ikon symbolizujących możliwe do uzyskania za ich pomocą rozwiązania.
RYSUNEK 5.2. Zakładka Assembly (Zespół) w oknie dialogowym Place Constraint
(Wstawianie wiązania)
