Płytka prototypowa

Jak widzisz, (zobacz rysunek 4.7) płytka prototypowa składa się z rzędów otworów, w które można wkładać druty. Nie widać tego z zewnątrz, ale wewnątrz plastikowej płytki znajdują się przewodniki łączące ze sobą niektóre rzędy otworów. Przeanalizujmy budowę płytki prototypowej.

A. Szyna masy — Szyna masy jest rzędem otworów oznaczonych niebieską lub czarną linią. Wszystkie otwory znajdujące się w tym rzędzie są ze sobą połączone. Zwykle stosuje się je jako złącza masy. Szynę tę można podłączyć do pinu masy znajdującego się na płytce Arduino lub ujemnego bieguna akumulatora.

RYSUNEK 4.7. Płytka prototypowa pozwala na tworzenie prototypowych obwodów bez konieczności wykonywania połączeń lutowniczych

B. Szyna zasilająca — Szyna zasilająca jest wykonana tak samo jak szyna masy, ale jest oznaczona kolorem czerwonym (w przypadku większości płytek prototypowych). Do tej szyny należy podłączyć dodatni biegun źródła zasilającego obwód, a także komponenty, które muszą być zasilane.

C. Rzędy otworów montażowych — Rzędy pięciu połączonych ze sobą otworów (zobacz rysunek 4.7). Dla ułatwienia pracy otwory oznaczono za pomocą liter i liczb.

D. Rowek — Wycięcie znajdujące się na środku płytki dzieli ją na dwie części. Żadne elementy umieszczone po dwóch różnych stronach tego wycięcia nie są ze sobą połączone. Jeżeli chcesz łączyć ze sobą komponenty zamontowane po dwóch różnych stronach płytki, to musisz to robić za pomocą przewodów! Nad otworem zwykle umieszcza się układy scalone i czipy, co umożliwia
niewielki przepływ powietrza pod takim układem, w wyniku czego jest on chłodzony.

Na rysunku 4.8 przedstawiono prosty projekt oparty na płytce prototypowej. Oto opis budowy tego obwodu:

1. Jedno złącze rezystora podłącz do szyny zasilającej, a drugie do jednego z otworów przeznaczonego do instalowania komponentów. Zastosowałem rezystor charakteryzujący się rezystancją 10 000 kΩ  (10 kΩ). Rezystor taki znajdziesz np. w katalogu firmy SparkFun pod numerem COM-11508). W przypadku rezystora kierunek montażu nie ma znaczenia.

2. Na płytce zainstaluj diodę LED. Zastosowałem fioletową diodę LED o numerze katalogowym COM-12704 w katalogu firmy SparkFun, która świeci się dość ciemno. Aby zwiększyć jasność świecenia się diody, zastosuj rezystor charakteryzujący się mniejszą rezystancję. Diody LED są spolaryzowane — jedno jej złącze ma polaryzację dodatnią, a drugie ujemną. Wstawienie diody w sposób odwrotny spowoduje, że dioda nie zapali się. Dłuższe złącze diody LED (o polaryzacji dodatniej) włóż do tego samego rzędu otworów, do którego podłączyłeś wcześniej rezystor. Krótsze złącze diody LED (złącze o polaryzacji ujemnej) podłącz do zbiorczej szyny masy.

3. Złącze baterii 9V (przedmiot o numerze 109154 w katalogu firmy Jameco) załóż na baterię po uprzednim podłączeniu czerwonego przewodu klipsa do szyny zasilającej, a czarnego do szyny masy. Dioda LED powinna teraz świecić!

RYSUNEK 4.8. Prosty projekt prezentujący podstawowe zasady pracy z płytkę prototypową

Fascynujący świat robotów. Przewodnik dla konstruktorów, Autor: John Baichtal. wyd. Helion